DIALOG SERC. ROZWAŻANIA WEZWAŃ LITANII DO NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA - S. ANNA MARIA PUDEŁKO AP, KS. JERZY JASTRZĘBSKI

Miesiąc czerwiec jest w Kościele szczególnie poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. To wyjątkowy czas, który daje nam szansę na poznanie prawdziwego oblicza Boga. Jego Serce jest miłością nieskończoną - otwarte na każdego człowieka, bez wyjątku. Serce Jezusa jest boskie, a zarazem tak bardzo ludzkie, tak bardzo nam bliskie. Mimo wielu cierpień, trosk, zmartwień, bólu - nigdy nie pozostawało bez nadziei. I dlatego właśnie autorzy książki Dialog Serc, s. Anna Maria Pudełko AP i ks. Jerzy Jastrzębski, rozpoczęli swoją wspólną publikację z rozważaniami wezwań Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa słowami: "Na początku była miłość...". "To On, stwarzając człowieka, na jego sercu wypisał swoim palcem słowo 'miłość'". A ta najdoskonalsza, jedyna, ukryta w Jego Sercu może inspirować, nawracać, wspierać, koić nasz ból i zmartwienia. Komentarz przygotowany przez autorów na pewno nie tylko pomoże nam lepiej zrozumieć wezwania, a przede wszystkim poznać samego Jezusa. Drogę do Jego Serca. Czy jesteście gotowi na taką duchową przygodę?

Św. s. Małgorzata Maria Alacoque, wizytka i mistyczka, była znana przede wszystkim z propagowania nabożeństwa ku czci Najświętszego Serca Jezusowego, objawionego jej w widzeniach przez Jezusa Chrystusa. Nie jest więc na pewno przypadkiem, że wydanie tej publikacji przypadło na 350. rocznicę pierwszych objawień Najświętszego Serca Jezusa francuskiej świętej. Ukazując jej Swoje Serce, Jezus przemówił do niej słowami: 

"Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, a w zamian za to otrzymuje wzgardę i zapomnienie. Ty przynajmniej staraj się Mi zadośćuczynić, o ile to będzie w twojej mocy, za ich niewdzięczność". 

Prośba ta skierowana jest nie tylko do Siostry. W jej osobie sam Bóg prosi wszystkich grzeszników, by Go kochali. Co czujemy, gdy myślimy o Sercu Jezusa? Jak je określamy? Czy potrafimy nawet w trudnościach wciąż mieć w naszych sercach światło nadziei?

Może właśnie ten zbliżający się miesiąc, czerwiec, będzie dla nas początkiem nowej wędrówki - ku prawdziwemu Sercu Boga. On chce być blisko nas, ze swoją miłością, łagodnością, nadzieją. Pragnie także, byśmy uczyli się z taką miłością żyć dla siebie i bliźniego. Warto zatem przypomnieć sobie wezwania Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa i zbliżyć się do tajemnicy Boga. Pomogą nam w tym z pewnością autorzy książki Dialog Serc.

S. Anna Maria Pudełko AP oraz ks. Jerzy Jastrzębski korzystając z osobistych doświadczeń, a przede wszystkim rozeznając na modlitwie, uznali, że dobrym pomysłem będzie napisanie tej książki w formie dialogu. Nie jest nowością korzystanie z takiego stylu narracji, ponieważ dialog teologiczny i dialog modlitewny od lat należy do Tradycji Kościoła. Obrazowo porównują to do aktora grającego Jezusa, który pragnie jak najlepiej to uczynić czy do pisarza, który w swoim dziele także wkłada słowa w usta Mistrza. 

"I choć wiadomo, że są to słowa tylko ludzkie, to płyną z głębokiej ciszy serca zanurzonego na długiej modlitwie" (s. 14).

Rozważania do wezwań Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa są zatem oparte na dialogu Mistrza i Jego umiłowanego ucznia. Serce Boga i serce człowieka. Czyż nie tak wyglądają nasze spotkania podczas każdej medytacji?

Dla przykładu pozostawiam krótkie cytaty z rozważań dotyczących wezwania "Serce Jezusa - Przybytku Najwyższego":

Mistrz:

"Kiedyś rzekłem do Izraelitów: 'Uczyńcie Mi święty przybytek, abym mógł zamieszkać pośród was' (Wj 25,8). I tak się tało. To nie ma była żadna solidna budowla, a jedynie przenośny namiot zbudowany z desek pokryty kosztownymi tkaninami. (...) Wtedy zamieszkałem w tak nietrwałej budowli, aby ukazać jak bardzo cię kocham. Dziś chcę zamieszkać w tym słabym przybytku, jakim jest twoje serce.  Ono także jest bardzo wątłe i narażone na tak wiele niebezpieczeństw. A jednak podejmę to ryzko: dla ciebie jestem gotowy na wszystko, na każde uniżenie (Flp 2,6-8), aby zapewnić cię o miłoście mojego Najświętszego Serca.

Umiłowany uczeń:

"Twoje Słowo, Mistrzu, przypomina, że Przybytek to był początkowo Namiot Spotkania, szczególne miejsce położone w pobliżu obozu Izraela wędrującego przez pustynię, gdzie każdy z Izraelitów mógł spotkać się z Bogiem (Wj 33,7-8). Tam właśnie Mojżesz rozmawiał z Panem 'twarzą w twarz', jak przyjaciel z Przyjacielem! (Wj 33,11)".

Mistrz:

"(...) W tym czasie każdy z Izraelitów wiedział, że odbywa się tajemnicza rozmowa przyjaciół i na znak czci oddawał pokłon Bogu przed wejściem do owego namiotu (Wj 33,7-11). Zarówno przybytek, jak i obłok przypominały o nieustannej mojej obecności".

Umiłowany uczeń:

"(...) Mistrzu, Twoje Serce Bosko-ludzkie jest prawdziwym przybytkiem, świętym świętych", Sanktuarium Bożej obecności (Hbr 10,19-20). Tak, Twoje Najświętsze Serce jest moim Namiotem Spotkania , gdzie mogę rozmawiać z Ojcem 'twarzą w twarz'. Ty jesteś dla mnie Drogą do Ojca (J 14,6)".

Mistrz:

"(...) Adoruj moje Najświętsze Serce, a stopniowo odkryjesz, że starotestamentalny przybytek był zzapowiedzią mojego Najświętszego Serca, które zostało 'rozdarte' (J 19,34). (...) Pragnę, abyś zamieszkał w otwartej ranie mojego Serca i jednocześnie chcę zamieszkać w przybytku twego ludzkiego serca. To będzie wieczne szczęście. 'Oto przybytek Bpga z ludźmi i zamieszka wraz z nimi i będą pni Jego ludem' (Ap 21,3)".

Autorzy podkreślają, że ich głównym źródłem inspiracji do pisania rozważań było słowo Boże, co widać z resztą nawet w wybranych powyżej fragmentach dialogu. W tekście znajdziemy wiele odnośników do Pisma Świętego. Wielokrotnie porównywali także wybrane fragmenty z innymi tłumaczeniami, by jak najlepiej odnieść się do danego zagadnienia.

"To właśnie słowo Boże prowadziło nas do tej tajemnicy tajemnic - niezgłębionej miłości Boga" (s. 11).

Zachęcają zatem, by podczas lektury Dialogu Serc, mieć także pod ręką swój egzemplarz Biblii celem przedłużenia modlitwy osobistej i szerszego zrozumienia przesłania i bliżej przyjaźni z Jezusem.

Na końcu każdego rozważania znajdziemy również miejsce na własne notatki. Tu możemy zapisywać nasz osobisty dialog z Mistrzem, modlitwę, słowa, które chcielibyśmy teraz do Niego wypowiedzieć czy przemyślenia związane z podanymi w tekście fragmentami biblijnymi. Medytacje zamykają cytaty, myśli ludzi Kościoła, którzy mieli osobiste doświadczenie spotkania z Jezusem w tajemnicy Jego Serca. Znajdziemy wśród nich: św. Marię Małgorzatę Alacoque, św. Faustynę, św. Teresę od Dzieciątka Jezus, św. Jana Pawła II, bł. Stefana Wyszyńskiego, sł. Bożą Wandę Boniszewską czy ks. Dolindo Ruotolo. 

Oto jeden z cytatów:

"Dopóki nie będziemy uważali modlitwy za tak konieczną do życia jak chleb i powietrze, będziemy niewystarczalni, puści, niestali" - bł. Jakub Alberione.

Na początku piblikacji znajdziemy również zbiór najważniejszych modlitw dedykowany Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Jest oczywiście tekst omawianej litanii, akt poświęcenia całego rodzaju ludzkiego Sercu Jezusowemu, akt osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusa według św. Małgorzaty Marii Alacoque, a także modlitwa do Jezusa Mistrza bł. Jakuba Alberionego, od której autorzy proponują zacząć każdą naszą medytację z tą książką. 

Dialog Serc jest rozmową z Jezusem o Jego miłości do nas. Autorzy we wstępie napisali, że pisząc tę książkę "przeżywali doświadczenie podobne do tego, które apostołowie mieli na górze Tabor", czując z jednej strony ekscytację, a z drugiej obawę przez Jezusem, bo przecież wkładają mu w usta ludzkie słowa. Ciekawość Jezusa jednak była silniejsza, a Jego wypowiedzi oparte na Słowie. Tekst książki jest także owocem wielu godzin adoracji Najświętszego Serca, wzajemnych inspiracji, rozmów między autorami, dzieleniem się swoimi poruszeniami serca. Forma dialogu jest także pomocna w zrozumieniu Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa, jej wezwań, przekazu teologicznego. Pozwala to na lepsze poznanie zarówno Jezusa, Mistrza, jak i umiłowanego ucznia - ich przemyśleń, intencji. 

Książkę można czytać cały miesiąc czerwiec lub w oczywiście w dowolnym, innym miesiącu. Każdy na pewno też znajdzie odpowiedni sposób medytacji - kilka razy w tygodniu, w weekend. Najważniesze, by ten czas był chwilą skupienia, ciszy. Tak, by to spotkanie było jak najbardziej dla nas owocne. Tak, by Dialog Serc był nam pomocny w formowaniu własnego serca.

SZCZEGÓŁY KSIĄŻKI:
Autorzy: s. Anna Maria Pudełko AP, ks. Jerzy Jastrzębski
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Premiera: 
Wydawnictwo: Edycja Świętego Pawła