Bardzo lubię czytać książki, które wraz z innymi pozycjami tworzą całą serię. Czytelnik ma szansę bliżej poznać bohaterów, a ich historie są bardziej szczegółowe, wielowątkowe. Z drugiej strony łatwo jest się do tych postaci przywiązać i mimo wszystko czuć lekki niedosyt, zadając sobie pytanie: "Ale jak to? To już naprawdę koniec?" . Ja tak właśnie mam z ostatnią częścią Anielskiego Patrolu od Karen Kingsbury. Ocalić miłość zamyka tę serię, wyjaśniając wszystkie niedokończone wątki. Mimo wszystko czuję lekki niedosyt, że to już koniec i moja wyobraźnia musi już "przejąć pałeczkę", wyobrażając sobie, co dalej może się dziać w życiu naszych bohaterów. Tymczasem, czy wyjazd Mary Catherine do Afryki nie obciąży za bardzo jej chorego serca? Jak Marcus poradzi sobie z jej odrzuceniem? Jakie znaki będzie dawał Bóg w ich trudnych sytuacjach? I najważniejsze - czy misja Anielskiego Patrolu nie spotka się z niepowodzeniem?
Gdy pierwszy raz spotkałam się z określeniem, że "starość się Panu Bogu nie udała" miała w sobie mieszane uczucia. Naprawdę, Bóg pozwoliłby sobie na taką niedoskonałość? Przed oczami miałam moje dwie babcie i dziadka, którzy są już leciwi, schorowani ale na szczęście jeszcze samodzielni. Nam, młodym, wydaje się, że okres starości jest oddalony od nas niczym odległość świetlna, a przecież wiemy doskonale, że czas pędzi nieubłagalnie i nie istnie w życiu przycisk pauzy. Starość zapewne jest piękna, gdy można przeżywać ją świadomie, przytomnie, samodzielnie i z godnością. Starsze osoby boją się obarczać swoimi schorzeniami swoich bliskich, którzy nie dość, że mierzą się z własnymi problemami to jeszcze muszą pamiętać o nich każdego dnia. Według nich to kłopot i wolą żyć po cichu, cierpieć tak, aby nikt nie widział. W książce Wdzięczność Delphine se Vigan, leciwa b ohaterka zdaje sobie sprawę z tego, że już nigdy nie będzie lepiej z jej zdrowiem. Jak sama o sobie mówi "S
Są taki dni, gdy zachodzi nade mną słońce. A miało przecież dodać energii, sił, trochę ocieplić myśli a w ostateczności zniknęło bez uprzedzenia. Takie momenty nie należą do najprzyjemniejszych, ale też się zdarzają. Staram się uciekać wtedy w jeszcze częstszą modlitwę i lekturę, która doda mi trochę otuchy. "Nie ma ciemności tak ciemnej, by nie przeniknęło jej światło jednej świecy", krąży mi także po głowie cytat z ulubionej książki. I wyobrażam sobie ten mały płomyk, który od razu daje nadzieję. Niedawno skończyłam czytać najnowszą książkę Ewy Liegman Nocny Stróż , która niesie równie pokrzepiające przesłanie, dlatego poczułam z tą książką szczególną więź. Zdanie, którym rozpoczyna się blurb: "Nie ma takiej nocy, z której nie można przedrzeć się do światła". Nie trzeba jakoś specjalnie zagłębiać się w symbolikę nocy i światła, aby domyślić się, że autorka pragnie dodać nam otuchy, nadziei, podzielić się dobrym słowem. Doskonale wie, co to znaczy ciemność i niepew
O św. Józefie mówi się, że jest cichym, pokornym, wspierającym i pełnym miłości bohaterem Ewangelii. W prawdzie na kartach Pisma Świętego nie ma o nim wiele napisane, a sam nie wypowiada się ani jednym słowem to pozostaje on postacią zdecydowanie godną uwagi. W poprzednim roku zaczęłam bliżej poznawać św. Józefa przez lektury z nim związane, a przede wszystkim dzięki modlitwie za jego wstawiennictwem. Jest patronem chrześcijańskich małżeństw, rodzin, dobrej śmierci, ludzi pracy, a także osób samotnych. Wzór dobrego ojca, cały oddany na służbę Syna Bożego i Jego Matki. Wszelkie nasze niedole możemy oddać w ręce tego najpotężniejszego opiekuna Kościoła. Seria Skuteczni Święci pozwala nam bliżej poznawać świętych patronów, nawiązując z nimi modlitewną relację. Zapewniam, że ta niepozorna książeczka to coś więcej niż modlitewnik.
Podrażnienia, przesuszenie, odwodnienie to chyba jedne z najczęstszych problemów z jakimi musi się borykać nasza skóra zimą. Prócz zadbania o siebie od środka - regularne picie wody, odpowiednia dieta, suplementacja witamin - ważne jest oczywiście, aby zmienić nieco nawyki w naszej pielęgnacji. Zwykle moja cera była w okresie zimowym dodatkowo sucha, najbardziej dokuczało mi uczucie ściągnięcia. Teraz zauważyłam, że nie mam takiego problemu i jestem przekonana, że duży wpływ na to ma regularne stosowanie kremu w płynie, który dostałam na urodziny. A mowa o bogatym w olejki i hydrolaty dwufazowym kremie od Zapach Ciszy.
W styczniu można jeszcze spotkać sporo recenzji książek zimowo-świątecznych. Śnieg za oknem, który się pojawił dodatkowo sprzyja czytaniu takich lektur - w końcu mamy idealny klimat. Niedawno przeczytałam świąteczną propozycję od Gabrieli Gargaś, Zostań moim aniołem. Jedna książka, kilka historii, wielu ciekawych bohaterów, których losy się ze sobą przeplatają. Każdy z nich jest inny, nosi w sercu własną historię i nawet jeśli próbuje zacząć od nowa to przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, ukazując urywki wspomnień przed oczami. Czy zbliżające się święta będą miały wpływ na ich życie? Jedno jest pewne. Nasi bliscy oraz anioły, których może w naszej codzienności nie dostrzegamy zbyt często, potrafią zdziałać więcej niż moglibyśmy sobie wymarzyć.
Jeśli zaglądasz na mojego bloga to wnioskuję, że lubisz czytać książki. Tak też potwierdziła ostatnia ankieta na moim Instagramie. Recenzje przeczytanych lektur to zdecydowana większość moich wpisów tutaj. Najczęściej są to pozycje dotyczące duchowości, wiary, modlitwy, relacji z Bogiem. Patrząc po statystykach, które stale rosną zarówno na tym blogu jak i na moim Instagramie, mogę ze spokojem stwierdzić, że poszłam w dobrym kierunku. Boskie książki są na waszym celowniku. Zgodnie z ankietą - lektury duchowe, które tutaj polecam - w większości trafiają w wasze gusta czytelnicze. I tak sobie pomyślałam, że może podyskutujemy trochę na temat tych pozycji?
Co powiecie na takie postanowienie, aby w tym roku każdego dnia, a przede wszystkim sumiennie i systematycznie, czerpać inspirację duchową z różnych pokrzepiających codzienników? Z doświadczenia napiszę, że takie rozwiązania bardzo dobrze się sprawdzają. Poświęcamy na lekturę z Bożym przesłaniem dosłownie kilka minut dziennie, dawkując sobie treści, a w rezultacie nie dość, że karmimy się duchowo to na koniec roku możemy spokojnie doliczyć taką książkę do naszej listy lektur przeczytanych. Nowy Rok daje nam możliwość rozpoczęcia czytania codzienników od samego początku, więc z wielką ochotą chciałabym się z wami podzielić tego typu lekturami, z których sama będę ponownie korzystać. Do kilku wracam ponownie, inne rozpoczynam po raz pierwszy. Osobiście uwielbiam takie rozwiązania, ponieważ każdego dnia dawkujemy sobie dobre słowo, które pokrzepia, daje nadzieję, mobilizuje do modlitwy. Każdy z nas może wybrać coś dla siebie - myśli ulubionego świętego, cytaty kierowane do małżeństw, fra
Od kilku dni wszędzie spotykam się z hasłem "podsumowanie roku". To w sumie naturalne, bo sama uwielbiam takie małe cofnięcie się w czasie i możliwość przeanalizowania tego, co było, czego już nie zmienimy, z czym musieliśmy się zmierzyć minionego roku. Pandemia. To chyba najczęściej poruszany temat w tej wnikliwej analizie przeszłości. Bezdyskusyjnie to był ciężki okres, musieliśmy się zmierzyć z czymś zupełnie nowym, nieznanym i niezbadanym. I chociaż był to czas pełen niepewności, restrykcji, zmian, izolacji to naprawdę starałam się jak tylko potrafiłam wyciągać z roku 2020 jak najwięcej dobra. Spotkania z bliskimi zastąpił niezawodny FaceTime, daleka podróż wakacyjna została zastąpiona wyjazdem w Polskę, okres kwarantanny domowej zaowocował pracą nad nowymi projektami i dziesiątkami przeczytanych książek. W tamtym roku przywitałam was noworocznym tekstem, w którym zastanawiałam się czy hasło "Nowy rok, nowa ja" jest odpowiednim założeniem w naszych planach na p
